Een geanimeerde video waarin Marten een gezuiverde en verleidelijke wereld van vrij zwevende en fragmentarische objecten schetst. Weggesneden uit de normale context en doordrenkt met een onmogelijke cosmetische glans, worden deze kristallijne vormen opgeroepen in kleuren die variëren van surrealistisch verheven tot opzettelijk banaal. Een rij speelgoedachtige voorwerpen – een trein, een giraf op wielen, een boot – rolt voort op een onmogelijk turquoise vlak. Parasitair gevolgd door een wervelende zwarte vlieg is het zich ontvouwende verhaal er een van productie, consumptie en verzadiging. Elders wordt de naakte menselijke achterkant van de titel (bijgesneden en anoniem) getoond met een luguber gloeiende orchidee tussen zijn billen. Op sommige punten neemt de beeldtaal de schijn aan van een schilderij of diagram, beide formule-achtige 'analogen' van de werkelijkheid, zoals de video zelf, die het knoestige gewicht van een stilleven van Cézanne impliceren.